درجات و القاب در کاراته دو

.

کوهای:هنرجوی تازه کار (Kohai)

سمپای:هنرجوی ارشد (Sempai)

*شی‌دوشا : “Shidosha”، درجات مربیگری در کاراته

سن سی: معلم، مربی (Sensei)

جوکیو : “JoKyo” به معنای “مربی”، شرایط عمومی: حداقل ۲۱ سال سن، دارا بودن دان ۳ “حداقل ۲ سال” و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه ۳ مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جوکیو می‌باشد).

جون‌شیهان : “JunShihan” به معنای “استاد جوان”، شرایط عمومی: حداقل ۲۶ سال سن، دارا بودن دان ۴ “حداقل ۲ سال” و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه ۲ مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جون‌شیهان می‌باشد).

شیهان : “Shihan” به معنای “استاد ارشد”، که داخل دوجو میبایست بکار برود. شرایط عمومی: حداقل ۳۰ سال سن، دارا بودن دان ۵ ” حداقل ۴ سال” و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه ۱ مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه شیهان می‌باشد).

کانچو : استاد بزرگ ( دان ۷ و ۸)

سوسای : استاد اعظم ( دان ۹ و ۱۰)

اٌسن سی: معلم بزرگ، لقب بنیان گذار آی کی دو-موریهه اوئشیبا (O- Sensi)

شوگو : “Shogo” سیستمی است که توسط سازمان هنرهای رزمی ژاپن (“دای نیپون بوتوکو کای” که در سال ۱۸۹۵ تأسیس شد) برای درجه‌بندی اساتید تدوین گردیده است. در این سیستم سه عنوان، رنشی، کیوشی و هانشی برای رتبه‌بندی اساتید در نظر گرفته شده

هانشی “Hanshi”، (شرایط عمومی: حداقل ۵۸ سال سن، دارا بودن دان ۸ “حداقل ۱۰ سال”، دارا بودن عنوان کیوشی”حداقل ۱۰ سال”)، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در ۲۰۰۰ کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.
پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد. این عنوان معادل فول پروفسور است.

کیوشی “Kyoshi”، (شرایط عمومی: حداقل ۴۸ سال سن، دارا بودن دان ۷ “حداقل ۶ سال”، دارا بودن عنوان رنشی”حداقل ۶ سال”)، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در ۱۲۰۰ کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.
پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد.این عنوان معادل پروفسور است.

رنشی “Renshi”، (شرایط عمومی: حداقل ۳۵ سال سن، دارا بودن دان ۴،۵،۶ یا بالاتر، دارای مدرک مربیگری شیهان)، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در ۸۰۰ کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.
پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد. این عنوان معادل دستیار پرفسور است.

سوکه : رئیس یک سبک، یا بزرگ یک سبک (Soke)

کیو : کلاس، درجه هنرجویان از ابتدای کار تا قبل از شودان. از کیو ۱۰ (پائین ترین رده) تا کیو ۱ (بالا ترین رده در این مقطع).جو کیو، کو کیو، هاچی کیو، نانا کیو، روک کیو، گو کیو، یون کیو، سان کیو، نی کیو، ایکیو (Kyu)

دان: رتبه، درجات پیشرفته تر در رده های مشکی. از دان ۱(کمترین) تا دان ۱۰(بیشترین) است. شودان، نی دان، سان دان، یون دان، گودان، روکو دان، نانا دان، هاچی دان، کودان، جودان (Dan)

یودان شا : اعضا با درجه دان (Yudansha)

مودان شا: اعضا با درجه کیو (Mudansha )

دو شو: راه دار، جلو دار، در حال حاضر در آی کی کای، موریته رو اوئشیبا (۱۹۵۱)-نوه موریهه اوئشیبا- را به این عنوان می شناسند. (Doshu)

کای چو : مالک مدرسه یا موسسه (Kaicho)

کان چو : مالک ساختمان یا محل استقرار مدرسه (Kancho)

دوجو چو : رهبر یک دوجو (Dojo-cho)